Ο Μέγας Βασίλειος και ο γέρο - μπουχέσας της Coca Cola

Τούτες τις μέρες που ζούμε στο ρυθμό των ΧΡΙΣΤΟΥ-γεννων και της Πρωτοχρονιάς θα αποδείξουμε για άλλη μία φορά στους εαυτούς μας τα αίτια της κρίσης που βιώνουμε.. Θα αποδείξουμε για άλλη μία φορά το γεγονός του ότι είμαστε λαός της καλοπέρασης (ακόμα και στην εποχή τη δύσκολη που διανύουμε), παρά της ουσίας. Θα αποδείξουμε πως δεχόμαστε με μεγάλη ευκολία οτιδήποτε ξενόφερτο παρά ελληνικό έθιμο. Από τα ποιο σοβαρά μέχρι τα ποιο ασήμαντα πράγματα. Λαός χωρίς τις παραδώσεις και τα έθιμά του, χάνει την ταυτότητά του και αργά, αλλά σταθερά, μετατρέπετε σε αποικία... Μία τέτοια περίπτωση είναι και ο Santa Claus. Όπως είχαμε πει σε προηγούμενο άρθρο ο Santa Claus είναι η συντομογραφία του Saint Nikolaus, του δικού μας Αγίου Νικολάου, Αρχιεπισκόπου Μύρων της Λυκίας και προστάτου των ναυτικών.

Η Ελλάδα ΜΑΣ, τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά

Σαν λαός έχουμε εξέχουσες και πάνσεπτες μορφές. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη, τον Όμηρο τους ήρωες του 21 και του 40; τον Κόντογλου; τον Παπαδιαμάντη; τον Ελύτη; τους αγίους της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας; Οι ξένοι μας έβλεπαν και ζήλευαν, δεν μπορούσαν να φανταστούν πως χωρούν τόσες σπουδαίες προσωπικότητες σε μία Χώρα. Πολλοί προσπάθησαν να μας φτάσουν σε ποιότητα και μόρφωση μα δεν τα κατάφεραν. Τότε αποφάσισαν να μας αντιγράψουν.. Αφού πήραν την γλώσσα μας και την έκοψαν και την έραψαν στα μέτρα τους, αποφάσισαν να πάρουν και τα έθιμα μας.. Στις μέρες μας ζούμε υπό τον ρυθμό των εορτών. ΧΡΙΣΤΟΎγεννα και πρωτοχρονιά.. Φιγούρα και μασκότ αυτού του δωδεκαημέρου; Ποιος Χριστός; Ο Santa Claus, ο χοντρός γέρος ντυμένος στα κόκκινα, με τα κουμπιά έτοιμα να εκραγούν από την τεράστια κοιλιά. Μία φιγούρα που μας παροτρύνει αυτές τις μέρες να φάμε του σκασμού, να ποιούμε όσο δεν πάει και να ξεφαντώσουμε όσο μπορούμε!! Νομίζω πως τον 2ο αιώνα, όταν και άρχισε να εορτάζεται η γέννηση του Χριστού ή Θεοφάνια (εμφάνιση του Θεού στη Γη), οι πρώτοι Χριστιανοί δεν είχαν ακριβώς αυτό που βιώνουμε σήμερα στο μυαλό τους... Δεν μπορούσαν να διανοηθούν πως η γέννηση Του Σωτήρα θα εορταζόταν με κραιπάλες... Ο Μέγας Αθανάσιος που μετέφερε την εορτή αυτή από την Ανατολή στη Δύση δεν είχε στο μυαλό του κάποιον άλλον εκτός Του Χριστού, ως πρόσωπο της εορτής αυτής. Μέχρι κάποια χρονική περίοδο ο Χριστός γέμιζε τους λαούς και το πρόσωπό Του ήταν υπέρ αρκετό για να καλύψει με χαρά τους Χριστιανούς. Μέχρι βέβαια να αρχίσει να κομματιάζεται η Εκκλησία και να ξεφυτρώνουν παντού αιρέσεις και αιρετικοί... Φυσικά και σε μία Αίρεση ο Χριστός δεν είναι αρκετός, δεν καλύπτει, δεν γεμίζει τον άνθρωπο. Έτσι λοιπόν οι Αιρετικοί Φραγκολατίνοι (εμείς τους λέμε ΛΑΝΘΑΣΜΈΝΑ Καθολικούς), οι Προτεστάντες κ.τ.λ.π. έπρεπε να βρουν διαφορετικό τρόπο να εορτάζουν τα Χριστούγεννα, διαφορετικό τρόπο από τους Χριστιανούς. έτσι πήραν ορισμένους από τους αγαπημένους και πολύ γνωστούς Αγίους της Εκκλησίας Του Χριστού, τους ένωσαν και δημιούργησαν έναν "πιασάρικο" "άγιο" για τα παιδιά. Αιρέσεις όμως υπάρχουν και μέσα στην Εκκλησία μας. Αιρετικοί υπάρχουν ακόμη και σήμερα! Αυτοί λοιπόν φρόντισαν να απομακρυνθούν από την ζωή των παιδιών οι Άγιοι της αρετής και της γνώσης με αποτέλεσμα σήμερα να μην γνωρίζει σχεδόν κανένας γονέας πως ο Santa Claus είναι μίξη του Αγίου Νικολάου και του Αγίου Βασιλείου.

Ο Μέγας Βασίλειος

Οι δύο αυτοί Άγιοι ήταν Ιεράρχες λαμπροί! Εκτός από την γνώση τους την γραμματική και την θεολογική ήταν και ελεήμων και φιλάνθρωποι. Όπως είχαμε πει για τον Άγιο Νικόλαο, τα βράδια πετούσε από τα παράθυρα των φτωχών πουγκιά με χρήματα ενώ ο Άγιος Βασίλειος θαυματούργησε σε περιστατικό που θα αναφέρουμε ποιο κάτω, εξ ου και η Βασιλόπιτα.. Ο Μέγας Βασίλειος λοιπόν (330 - 379), ήταν Πατέρας της Εκκλησίας, επίσκοπος Καισαρείας, κορυφαίος θεολόγος του 4ου αιώνα και ένας από τους Τρεις Ιεράρχες, που θεωρούνται προστάτες της παιδείας. Ο Μέγας αυτός πατέρας και διδάσκαλος της Ορθόδοξης Εκκλησίας γεννήθηκε το 329 μ.Χ., κατ' άλλους το 330 μ.Χ., στη Νεοκαισάρεια του Πόντου στο χωριό Άννησα και μεγάλωσε στην Καισάρεια της Καππαδοκίας. Τα εγκυκλοπαιδικά λεξικά αναφέρουν σαν πατρίδα του Μ. Βασιλείου την Καισαρεία της Καππαδοκίας. Είχε 8 αδέρφια, 3 αγόρια και πέντε κορίτσια. Από τα 4 αγόρια τα 3 αγόρια έγιναν επίσκοποι (ο Βασίλειος Καισαρείας, ο Γρηγόριος Νύσσης και ο Πέτρος Σεβάστειας) και το ένα μοναχός (ο Ναυκράτιος). Από τις 5 αδερφές του η πρώτη, και συγχρόνως το πιο μεγάλο παιδί της οικογένειας, η Μακρίνα, έγινε μοναχή. Οι γονείς του Βασίλειος (και αυτός), που καταγόταν από την Νεοκαισάρεια του Πόντου και Εμμέλεια, που καταγόταν από την Καππαδοκία, αν και κατά κόσμον ευγενείς και πλούσιοι, είχαν συγχρόνως και ακμαιότατο χριστιανικό φρόνημα. Αυτοί μάλιστα έθεσαν και τις πρώτες -καθοριστικής σημασίας- πνευματικές βάσεις του Αγίου.

Με εφόδιο αυτή τη χριστιανική ανατροφή, ο Βασίλειος αρχίζει μια καταπληκτική ανοδική πνευματική πορεία. Έχοντας τα χαρίσματα της ευστροφίας και της μνήμης, κατακτά σχεδόν όλες τις επιστήμες της εποχής του. Και το σπουδαιότερο, κατακτά τη θεία θεωρία του Ευαγγελίου, που την κάνει αμέσως πράξη με την αυστηρή ασκητική ζωή του. Ακριβώς το αντίθετο δηλαδή με τον έτοιμο να σκάσει, "άγιο" της Coca Cola... Μετά τις πρώτες του σπουδές στην Καισαρεία και κατόπιν στο Βυζάντιο, επισκέφθηκε, νεαρός ακόμα, την Αθήνα, όπου επί τέσσερα χρόνια συμπλήρωσε τις σπουδές του, σπουδάζοντας φιλοσοφία, ρητορική, γραμματική, αστρονομία και ιατρική, έχοντας συμφοιτητές του τον Γρηγόριο τον Ναζιανζηνό (τον θεολόγο) και τον Ιουλιανό τον Παραβάτη.

Από την Αθήνα επέστρεψε στην Καισαρεία και δίδασκε την ρητορική τέχνη. Αποφάσισε όμως, να ακολουθήσει τη μοναχική ζωή και γι' αυτό πήγε στα κέντρα του ασκητισμού, για να διδαχθεί τα της μοναχικής πολιτείας στην Αίγυπτο, Παλαιστίνη, Συρία και Μεσοποταμία. Όταν επέστρεψε, αποσύρθηκε σε μια Μονή του Πόντου, αφού έγινε μοναχός, και ασκήθηκε εκεί με κάθε αυστηρότητα για πέντε χρόνια (357 - 362 μ.Χ.). Ήδη τέλεια καταρτισμένος στην Ορθόδοξη Πίστη, χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος από τον επίσκοπο Καισαρείας Ευσέβιο. Ο υποδειγματικός τρόπος της πνευματικής εργασίας του δεν αργεί να τον ανεβάσει στο θρόνο της αρχιεροσύνης, διαδεχόμενος τον Ευσέβιο στην επισκοπή της Καισαρείας (370 μ.Χ.). Με σταθερότητα και γενναίο φρόνημα, ως αρχιερέας έκανε πολλούς αγώνες για την Ορθόδοξη Πίστη. Με τους ορθόδοξους λόγους που συνέγραψε, κατακεραύνωσε τα φρονήματα των κακοδόξων.

Στους αγώνες του κατά του Αρειανισμού αναδείχτηκε αδαμάντινος, ούτε κολακείες βασιλικές του Ουάλεντα (364 - 378 μ.Χ.), που πήγε αυτοπροσώπως στην Καισαρεία για να τον μετατρέψει στον Αρειανισμό, ούτε οι απειλές του Μόδεστου μπόρεσαν να κάμψουν το ορθόδοξο φρόνημα του Αγίου. Υπεράσπισε με θάρρος την Ορθοδοξία, καταπλήσσοντας τον βασιλιά και τους Αρειανούς. Ακόμα, αγωνίστηκε κατά της ηθικής σήψεως και επέφερε σοφές μεταρρυθμίσεις στο μοναχισμό.

Η δε υπόλοιπη ποιμαντορική δράση του, υπήρξε απαράμιλλη, κτίζοντας την περίφημη «Βασιλειάδα», συγκρότημα με ευαγή Ιδρύματα, όπως φτωχοκομείο, ορφανοτροφείο, γηροκομείο, ξενοδοχείο και νοσοκομείο κ.ά., όπου βρήκαν τροφή και περίθαλψη χιλιάδες πάσχοντες κάθε ηλικίας, γένους και φυλής.

Ο Μέγας Βασίλειος έχει πλούσιο και σημαντικό συγγραφικό έργο. Τα κυριότερα έργα του είναι οι 9 ομιλίες στην Εξαήμερο, ομιλίες στους Ψαλμούς, πολλές και διάφορες άλλες ομιλίες, ασκητικά έργα και επιστολές. Εκτός των άλλων έργων του, έγραψε και Θεία Λειτουργία, που, μετά την επικράτηση αυτής της συντομότερης του Αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου, τελείται 10 φορές το χρόνο: την 1η Ιανουαρίου (όπου γιορτάζεται και η μνήμη του), τις πρώτες πέντε Κυριακές της Μ. Τεσσαρακοστής, τις παραμονές των Χριστουγέννων και των Θεοφανείων, την Μ. Πέμπτη και το Μ. Σάββατο.

Στα πενήντα του χρόνια ο Μέγας Βασίλειος, εξαιτίας της ασθενικής κράσεώς του και της αυστηρής ασκητικής ζωής του (ορισμένες πηγές λένε από βαριά αρρώστια του ήπατος ή των νεφρών), την 1η Ιανουαρίου του 378 μ.Χ. ή κατ' άλλους το 379 με 380 μ.Χ., εγκαταλείπει το φθαρτό και μάταιο αυτό κόσμο, αφήνοντας παρακαταθήκη και Ιερή κληρονομιά στην ανθρωπότητα ένα τεράστιο πνευματικό έργο.

Το έθιμο της Βασιλόπιτας

Στα χρόνια του Ιουλιανού του Παραβάτη, όταν το Βυζάντιο κήρυξε τον πόλεμο στην Περσία, ο Ιουλιανός πέρασε με τον στρατό του από την Καισαρεία. Τότε διέταξε να φορολογήσουν όλη την επαρχία και τα χρήματα αυτά θα τα έπαιρνε επιστρέφοντας για την Κωνσταντινουπολη. Ετσι, οι κάτοικοι αναγκάσθηκαν να δώσουν ό,τι είχε ο καθένας χρυσαφικά νομίσματα κ.λπ. Όμως ο Ιουλιανός σκοτώθηκε άδοξα σε μια μάχη στον πόλεμο με τους Πέρσες, έτσι δεν ξαναπέρασε ποτέ από την Καισάρεια. Τότε ο Μέγας Βασίλειος έδωσε εντολή και από τα μαζεμένα χρυσαφικά τα μισά να δοθούν στους φτωχούς, ένα μικρό μέρος κράτησε για τις ανάγκες των ιδρυμάτων της Βασιλειάδος, και τα υπόλοιπα τα μοίρασε στους κατοίκους με ένα πρωτότυπο τρόπο: έδωσε εντολή να ζυμώσουν ψωμιά και σε κάθε ψωμί, έβαλε από ένα νόμισμα ή χρυσαφικό μέσα, κατόπιν τα μοίρασε στα σπίτια, έτσι τρώγοντας οι κάτοικοι τα ψωμιά έβρισκαν μέσα ότι ακριβώς είχαν δώσει εξ αρχής. Έτσι, γεννήθηκε το έθιμο της πίτας που ονομάσθηκε βασιλόπιτα.

Υπάρχει ο Άγιος Βασίλης!!!

Και με τον παραπάνω!! Ας σταματήσουμε να λέμε ότι δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης! Υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει!! Το έργο του, η ζωή του, η αρετή του και η ασκητικότητά του είναι ακόμα ζωντανά και υπάρχει ολόκληρη και η βιβλιογραφία του. Αν εσείς δεν ενδιαφέρεστε να δείτε τον Άγιο τότε κάντε το χρέος σας, σαν γονείς και μιλήστε γι αυτόν στα παιδιά σας. Εκείνα, που είναι και ποιο έξυπνα θα βρουν τον δρόμο τους και τον Άγιο τους...

"ΑΝΘΡΏΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΏΜΑΤΑ"

Αυτές τις μέρες η Βουλή ψηφίζει για το αν θα περάσει το Σύμφωνο Ελεύθερης Συμβίωσης (πάλι τυχαία Χριστουγεννιάτικες μέρες) στη Χώρα μας επικαλούμενη τα ανθρώπινα δικαιώματα. Για άλλη μία φορά θα περάσει νόμος ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΡΩΤΗΘΕΊ Ο ΈΛΛΗΝΑΣ. Όπως και στα μνημόνια ξέρουν την απάντηση και γι αυτό ψηφίζουν μόνοι τους.. Ορισμένες φορές όμως πιστεύω πως εκεί στη Βουλή κανένας τους δεν γνωρίζει το Σύνταγμα και την νομοθεσία του, το Σύνταγμα της Χώρα που ΟΡΚΊΣΤΗΚΑΝ ότι θα υπηρετήσουν, είτε θρησκευτικά, είτε πολιτικά. Το λέω διότι το Σύμφωνο Ελεύθερης Συμβίωσης "δημιουργήθηκε" κατά κύριο λόγο για τους ομοφυλόφιλους και για να έχουν τα ίδια δικαιώματα με τα ετερόφυλα ζευγάρια που παντρεύονται. Διαβάζουμε λοιπόν το Άρθρο 347. Τι λέει το Άρθρο 347; Ποινικός Κώδικας - Ασέλγεια παρά φύση.

Αναλυτικά:

"1. Η παρά φύση ασέλγεια μεταξύ αρρένων που τελέστηκε: α) με κατάχρηση μιας σχέσης εξάρτησης που στηρίζεται σε οποιαδήποτε υπηρεσία· β) από ενήλικο με αποπλάνηση προσώπου νεότερου από δεκαεπτά ετών ή από κερδοσκοπία τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών.

2. Με την ίδια ποινή τιμωρείται και όποιος ασκεί την ασέλγεια της παρ. 1 κατ' επάγγελμα."

Επομένως με ένα τέτοιο νόμο, έχουμε καταπάτηση του Άρθρου 347 και ύπουλη αλλαγή του Συντάγματος που οι Βουλευτές μας ορκίστηκαν ότι θα υπηρετήσουν.. Γνωρίζουμε ότι δεν έχουν δικαίωμα να το κάνουν αυτό; Το Σύνταγμα δεν αλλάζει από την μία μέρα στην άλλη. Το Σύνταγμα θεσμοθετίθηκε από τον Ελληνικό λαό και μόνο αν το θελήσει ο Ελληνικός λαός θα αλλάξει κάτι. Στην προκειμένη περίπτωση δεν ερωτάται ΚΑΘΌΛΟΥ!

Gay pride

Άραγε γνωρίζουμε ότι το gay pride η λεγόμενη παρέλαση ομοφυλόφιλων σε στη Θεσσαλονίκη χρηματοδοτήθηκε από την Αμερικάνικο Προξενιό; Μάλιστα όταν το έμαθαν οι διοργανωτές της παρέλασης που έγινε στη Θεσσαλονίκη ήρθαν σε κόντρα με τον Δήμαρχο Γιάννη Μπουτάρη.. Λογικά θα χρηματοδότησαν και την παρέλαση ομοφυλόφιλων και στην Αθήνα άσχετα αν ο Δήμαρχος Αθηνών δεν ανακοίνωσε τίποτα... Αύριο - μεθαύριο άλλωστε θα χρειαστεί τον ψήφο του ομοφυλόφιλου δεν θα πρέπει να νομίζει ότι ο Δήμαρχος φροντίζει για εκείνον;

Κι εδώ μπαίνει το τρομακτικό ερώτημα για τους δήθεν αντισυστημικούς της Αριστερής ιδεολογίας: Γιατί η Αμερικάνικη Πρεσβεία και κατ’ επέκταση η Αμερικανική Κυβέρνηση χρηματοδοτεί τις παρελάσεις ομοφυλόφιλων στην Ελλάδα; Ποια σκοπιμότης εξυπηρετείται από την Κυβέρνηση αυτής της μεγάλης χώρας; Και για να μην νομίζεται ότι πιστεύουμε σε "θεωρίες συνωμοσίας" σε πρόσφατη τηλεοπτική εμφάνιση ενώπιον ομοφυλόφιλων ο καθηγητής και αγωνιστής των Δημοκρατικών ιδεωδών κ. Θεόδωρος Κατσανέβας καταγγέλλει τον εκπρόσωπο τον ανθρώπων αυτών ότι χρηματοδοτούνται και ἐπιχορηγούνται άμεσα από το Foundation Open Society του Τζώρτζ Σόρος! Το ακόμα ποιο εκπληκτικό είναι πως ο εκπρόσωπος των ομοφυλόφιλων το αποδέχεται! Για όσους δεν γνωρίζουν, ο Τζώρτζ Σόρος έχει καλές σχέσεις με τους Ρότσιλντ καί Ροκφέλερ όπου εκείνοι με την σειρά τους μας είναι γνωστοί από την συμμετοχή τους στο think tank (!!!) της λέσχης Μπίλντεμπεργκ...

Άλλο ένα ερώτημα είναι γιατί το Ίδρυμα «Ανοική κοινωνία» του Σόρος χρηματοδοτεί την δράση της ομοφυλοφιλίας στην Ελλάδα και την Ευρώπη; Γιατί δεν το κάνει στην Κίνα, τις Ινδίες, στα Ισλαμικά κράτοι, την Αφρική; Τα δικά τους δήθεν ανθρώπινα δικαιώματα είναι κατωτέρας σημασίας; Ἡ απάντηση νομίζουμε είναι πολύ απλή... Αυτό πού πρέπει να γκρεμιστεί, να σαπίσει, να αποδομηθεί είναι η Χριστιανική Ευρώπη και σε αυτό συμπράττουν οι δήθεν αντισυστημικοί Έλληνες Βουλευτές πού αποδεικνύονται με τον τρόπο αυτό εθελόδουλα πιόνια και ανδρείκελα του διεθνιστικού σιωνιστικού συστήματος...

Αυτό είναι το πρότυπο που θέλουν για την νέα γενιά οι Βουλευτές του Κοινοβουλίου.. Και οι ομοφυλόφιλοι αλλά και όσοι τους υποστηρίζουν δεν είναι τίποτα άλλο από μαριονέτες, τίποτα παραπάνω από λαγουδάκια που σας έχουν κρεμάσει στο αγκίστρι το καρότο (ανθρώπινα δικαιώματα) και σας κατευθύνουν εκεί που θέλουν... Κρίμα...

Οι αποκαλύψεις είναι του Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ σε πρόσφατη επιστολή του. Δευτέρα, 21 Δεκεμβρίου 2015

O "Santa Claus" και ο χοντρούλης της Coca Cola...

Τούτες τις μέρες που ζούμε στο ρυθμό των Χριστού-γεννων θα αποδείξουμε για άλλη μία φορά στους εαυτούς μας τα αίτια της κρίσης που βιώνουμε.. Θα αποδείξουμε για άλλη μία φορά το γεγονός του ότι είμαστε λαός της καλοπέρασης (ακόμα και στην εποχή τη δύσκολη που διανύουμε), παρά της ουσίας. Θα αποδείξουμε πως δεχόμαστε με μεγάλη ευκολία οτιδήποτε ξενόφερτο παρά ελληνικό έθιμο. Από τα ποιο σοβαρά μέχρι τα ποιο ασήμαντα πράγματα. Λαός χωρίς τις παραδώσεις και τα έθιμά του, χάνει την ταυτότητά του και αργά, αλλά σταθερά, μετατρέπετε σε αποικία... Μία τέτοια περίπτωση είναι και ο Santa Claus.

Το όνομα Saint Nikolaus, ταξίδεψε και ρίζωσε παντού, σε ολόκληρη την Ευρώπη! Έτσι

θεωρείται προστάτης της Μόσχας, όπου αναφέρονται εμφανίσεις του στα μαύρα χρόνια των

διωγμών και της κρατικής αθεΐας, αλλά και του ναυτικού Άμστερνταμ της Ολλανδίας, όπου παρά την απαγόρευση αναγνώρισης Αγίων που επέβαλε ο Προτεσταντισμός, ο Άγιος Νικόλας επέζησε θαυμαστά έως σήμερα εκεί, με το όνομα Sinter Klaas ή SintNicolaas, όπου και ανήμερα της κανονικής εορτής του, στις 6 Δεκεμβρίου, παριστάνεται με ιερατική στολή και επισκοπική ράβδο, να μοιράζει δώρα στα παιδιά! Αυτή είναι η πιο «καθαρή» μορφή του Αγίου Νικολάου που απέμεινε σήμερα στην προτεσταντική Δύση και διατηρεί στοιχεία ευπρέπειας και ευσέβειας, σε σχέση με τον αμερικανικό Santa Claus, αν και στην Ολλανδία παρουσιάζεται να έχει σαν βοηθό και ένα αγόρι από την Αιθιοπία, τον μαύρο Πητ, που κάποτε διηγούνται πως είχε απελευθερώσει ο Sinter Klaas στα Μύρα και εκείνο από ευγνωμοσύνη έμεινε για πάντα μαζί του να τον βοηθά… Στη γειτονική Γερμανική λαογραφία πάλι, αναφερόταν στα προχριστιανικά χρόνια, η γερμανική «θεότητα» του ασπρογένειου Odin, που επισκεπτόταν δήθεν τα παιδιά με το οκτάποδο (!) αλογό του που πεινούσε βέβαια και γι΄ αυτό έπρεπε εκείνα να έχουν κοντά στον καπνοδόχο ή το τζάκι, τις μπότες τους, γεμάτες με άχυρο. Ο Odin θα αντάμειβε τότε εκείνα τα ευγενή παιδιά, γεμίζοντας τις μπότες τους με δώρα ή καραμέλες… Με τον εκχριστιανισμό της Γερμανίας, φεύγει και ο μύθος του φανταστικού Odin, χωρίς όμως να φύγουν τα δώρα, οι μπότες ή οι κρεμασμένες κάλτσες στο τζάκι… έθιμα με ειδωλολατρικές δηλαδή ρίζες… Αλλά οι Γερμανοί είναι και οι εφευρέτες του στολισμένου Έλατου τα Χριστούγεννα, το οποίο μας έφερε από εκεί στην Ελλάδα ο Όθωνας… Αλλά και τα λαγουδάκια του Πάσχα, είναι επίσης γερμανική εφεύρεση… (Υπενθυμίζεται με την ευκαιρία ότι το στολισμένο δέντρο στην Ελλάδα το έφερε ο Όθωνας στα 1833, ενώ το ελληνικό έθιμο είναι το στολισμένο καραβάκι, αφού σε όλη την Ελλάδα στολίζονταν τα καραβάκια στα λιμάνια - με προστάτη τους τον Άγιο Νικόλαο - αφού θα γινόταν στη συνέχεια και ο Αγιασμός των Υδάτων στα Θεοφάνια και από πάνω τους πολλά παλικάρια θα βουτούσαν να πιάσουν τον Σταυρό, μέσα σε μια μεγάλη εορτή και σημαιοστολισμένη και χαρούμενη ατμόσφαιρα, που ξεκινούσε από τα Χριστούγεννα και πολλές φορές στα παράλια μέρη, από την μεγάλη εορτή ακόμα του ίδιου του Αγίου Νικολάου, 19 ημέρες πριν τα Χριστούγεννα)

Αυτά λοιπόν τα γερμανικά έθιμα (κάλτσες, μπότες, τζάκι, έλατο) θα μεταφερθούν από τους Γερμανούς και στις ΗΠΑ, όπου και θα εδραιωθούν, σε συνδυασμό με τον Ολλανδικό Sint-Nicolaas ή Sinter Klaas, από όπου θα προκύψει όπως φαίνεται και το Claus (Klaas –Claus), το οποίο με τη σειρά του προέρχεται από το Nicholas – Nicholaus, δηλαδή από το όνομα του δικού μας Έλληνα Ορθοδόξου Αγίου Επισκόπου Μύρων της Λυκίας του θαυματουργού! Από το όνομα του Αγίου μας Νικολάου!

Την θερμή δε εκείνη παράδοση του Αγίου Νικολάου, μεταφέρουν από την Ευρώπη στην Αμερική Ολλανδοί κυρίως άποικοι. Μάλιστα ήταν εμφανής η «παρουσία» της ολλανδικής εκδοχής του Αγίου τις παραμονές των εορτών εκεί στο Νέο Άμστερνταμ (Νέα Υόρκη), μόλο που πολύ νωρίτερα ο ίδιος ο Χριστόφορος Ντε Κολόν (Χριστοφόρος εκ των Παλαιολόγων) είχε ονομάσει

«Άγιο Νικόλαο» ένα Αϊτινό λιμάνι, στο πρώτο του ταξίδι προς την Αμερική, ανήμερα της εορτής του Αγίου, στις 6 Δεκεμβρίου 1492! Περί τα 1773, αρχίζει μάλιστα να καθιερώνεται ο Άγιος Νικόλαος και σαν σύμβολο των Αμερικανών πατριωτών, σε αντιδιαστολή με τον Άγιο Γεώργιο των Άγγλων, κυρίως λόγω των αντιθέσεων και των πολεμικών συγκρούσεων που είχαν προκύψει ανάμεσα σε αποίκους και Αγγλία! Έτσι μετά την Αμερικανική Επανάσταση, ο John Pintard, που ίδρυσε τη «New York Historical Society» το 1804, θεώρησε τον Άγιο Νικόλαο (Saint Nicholas) ως προστάτη της Νέας Υόρκης. Στη συνέχεια, στα 1809, ο συγγραφέας Washington Irving γίνεται μέλος του ίδιου εκείνου «Ιστορικού Συλλόγου της Νέας Υόρκης» και γράφοντας μια σατυρική εκδοχή για την ιστορία της πόλης, παραθέτει πολυάριθμες αναφορές στον «Άγιο Νικόλαο», που δεν τον παρουσιάζει πια σαν Επίσκοπο, αλλά σαν ένα μικροκαμωμένο Ολλανδό, με κλασική ναυτική πίπα, που μπαίνει από τις καμινάδες να φέρει δώρα!.. Αυτή είναι η πρώτη μεταμόρφωση και αμερικανοποίηση του Saint Nicholas, σε τύπο αερικού SANTA CLAUS… Θα ακολουθήσει και η θεωρητική καθοριστική μεταμόρφωση το

1823, ενώ η έντυπη εικονογράφηση θα έρθει αργότερα, το 1862-3, για να ολοκληρωθεί η τελική γνώριμη φιγούρα με τη χρηματοδότηση της Coca-Cola στα 1931...

Την επομένη πάντως χρονιά, το 1810, κατά την επίσημη βραδιά της εορτής του Αγίου Νικολάου στις 6 Δεκεμβρίου, παρουσιάζεται από τον ανωτέρω «Ιστορικό Σύλλογο της Νέας Υόρκης» η πρώτη αμερικανική εικόνα του Αγίου Νικολάου, με έντονες τις αρχικές ορθόδοξες ρίζες της, αλλά και με ένα τζάκι πλάι της με δώρα… που υπονοεί την «επίσκεψή» του στα σπίτια. Αναγράφεται δε ρητά η εορτή του στις 6 Δεκεμβρίου (όπως εορτάζεται στην Ελλάδα απ΄ αρχής), καθώς και το πραγματικό ελληνικό όνομά του «St. NICHOLAS» (δηλαδή Αϊ Νικόλας)! Η εικόνα εκείνη δημιουργήθηκε από τον ζωγράφο Alexander Anderson, ύστερα από παραγγελία του ιδρυτή του Συλλόγου John Pintard.

Το 1823, η νέα εκείνη εικόνα του αερικού-ξωτικού που έδινε ο Irving, απλώνεται και γίνεται πολύ δημοφιλής, χάρη σε ένα ποίημα του Clement Clark Moore, Καθηγητή στην Επισκοπική Θεολογική Σχολή, με τίτλο «Μια επίσκεψη του Αϊ Νικόλα» ("A Visit From St. Nicholas") που είναι περισσότερο γνωστό σαν «Η νύχτα πριν τα Χριστούγεννα» (“Τhe Night Before Christmas"). To ποίημα (που λέγεται ότι στην πραγματικότητα γράφτηκε το 1807 με 1808 από τον Henry Livingston, που σκάρωνε χιουμοριστικούς στίχους για παιδιά), είναι σαφέστατα επηρεασμένο από τον τύπο του Irving και παρουσιάζει τον «St. Nicholas» σαν ένα είδος ξωτικού, χαριτωμένου, παχουλού, με στρόγγυλη κοιλιά και πίπα που ο καπνός της τυλίγει το κεφάλι του, ντυμένου με γούνα, φορτωμένου με σάκο γεμάτο

δώρα, λερωμένου λιγάκι από τις στάχτες των τζακιών όπου δήθεν τρυπώνει, με άσπρα γένια, μάγουλα σαν τριαντάφυλλα και μύτη σαν κεράσι… Έτσι με το ποίημα της «Επίσκεψης του Αϊ Νικόλα» που έγινε κοσμαγάπητο στις ΗΠΑ και γνώρισε μετέπειτα αμέτρητες επανεκδόσεις, «συγκεκριμενοποιήθηκε» η μορφή του νέου, Αμερικανού SANTA CLAUS, που δεν ήταν πια ο «Άγιος Νικόλαος», αλλά μια τελείως ξένη «μεταμόρφωσή» του, που καμιά όμως σχέση δεν είχε πια με το πρωτότυπο…

Αργότερα μάλιστα, στις αρχές του 20ου αιώνα, θα αφαιρεθεί και ο αυθεντικός τίτλος του ποιήματος, που μαρτυρεί το αυθεντικό όνομα του «Αγίου Νικολάου» και θα μετονομαστεί «η Νύχτα πριν τα Χριστούγεννα» και τελικά σε «Επίσκεψη του Santa Claus”… Και ο Άγιος μας από «Saint Nicholas» θα γίνει “Santa Claus”… Ένα παραμυθένιο ξωτικό…

Ο ΆΓΙΟΣ ΝΙΚΌΛΑΟΣ...

Ο Άγιος Νικόλαος είχε γεννηθεί στα Πάταρα της Λυκίας τον 3ο αι. μ.Χ. και όντας βρέφος ακόμη, αρνιόταν θαυματουργικά να θηλάσει τις Τετάρτες και Παρασκευές, δείχνοντας το μέγεθος της αγιότητας για την οποία τον προόριζε η Πρόνοια του Θεού! Αργότερα σαν μεγάλωσε και έχασε τους δικούς του, πούλησε την περιουσία που του είχαν αφήσει, τη μοίρασε στους φτωχούς και αφιερώθηκε εκεί που ποθούσε, στο Θεό. Μετά την μετάβασή του στα Ιεροσόλυμα για να προσκυνήσει τον Τίμιο Σταυρό και τον Πανάγιο Τάφο, επέστρεψε στην πατρίδα του και χειροτονήθηκε ιερέας. Στην αρχή αφιερώθηκε στον ασκητικό βίο κι έγινε ηγούμενος της Μονής Σιών στα Μύρα της Λυκίας. Όταν απεβίωσε ο τότε Αρχιεπίσκοπος Μύρων της Λυκίας, οι επίσκοποι, δια θεϊκής αποκαλύψεως, αναγόρευσαν Αρχιεπίσκοπο τον Νικόλαο.

Από την θέση αυτή ανέπτυξε έντονη δράση και επεξέτεινε τους αγώνες του για την προστασία των φτωχών και των απόρων ιδρύοντας νοσοκομεία και διάφορα φιλανθρωπικά ιδρύματα. Προικισμένος με υψηλό χριστιανικό φρόνημα, θάρρος και ζωτικότητα εμψύχωνε τους διωκόμενους (από τους Ρωμαίους) χριστιανούς, διωκόμενος και εξοριζόμενος και ο ίδιος για τη στάση του αυτή.

Κατά τους διωγμούς του Διοκλητιανού υπέστη βασανιστήρια. Όταν όμως ανήλθε στον αυτοκρατορικό θρόνο ο Μέγας Κωνσταντίνος ελευθερώθηκαν όλοι οι χριστιανοί και έτσι ο Νικόλαος επανήλθε στο αρχιεπισκοπικό θρόνο. Σύμφωνα με την παράδοση, ήταν προικισμένος με το χάρισμα της θαυματουργίας και έσωσε πολλούς ανθρώπους, και όσο ήταν εν ζωή αλλά και μετά την κοίμησή του.

Αναφέρονται πλείστα θαύματα του Αγίου όπως η απελευθέρωση των τριών στρατηλατών, θεραπείες νοσούντων και αποκαταστάσεις φτωχών.

Η διάσωση του των φιλανθώπων μυστικών επισκέψεων του αγίου

Ο καλός μας ασπρογένειος Άγιος, που ήταν Επίσκοπος στα Μύρα της Λυκίας, φρόντιζε ιδιαίτερα τους φτωχούς, αφού αναφέρονται ανάμεσα στα άλλα, οι μυστικές, κρυφές επισκέψεις του σε σπίτια φτωχών, όπου τους πετούσε από το παράθυρο πουγκιά με χρήματα, προκειμένου να βοηθηθούν ή να σωθούν τα παιδιά τους από απώλεια.. Από αυτό το γεγονός, μαζί με όλα τα άλλα, έκανε η φήμη του το γύρο του κόσμου, από το στόμα των καλών ναυτικών και στερεώθηκε μέσα στις φτωχικές καρδιές η ελπίδα της επισκέψεώς του, για να βοηθηθούν τα αμέτρητα σπιτικά των αγαθών και φτωχών ανθρώπων. Αυτός ο πόθος και η ελπίδα, αναμείχθηκε κατά τόπους με παλαιούς μύθους, ενίοτε με ειδωλολατρικές δοξασίες, ρίζωσε στη Δυτική Ευρώπη, μεταλλάχθηκε στην Αμερική και σήμερα κυριαρχεί με τη βοήθεια των ΜΜΕ παγκόσμια, έστω και εάν δεν έχει πια στις περισσότερες περιπτώσεις καμιά σχέση με τον Άγιο Νικόλαο, ούτε βέβαια με τον Άγιο Βασίλειο.

Πρωτοχρονιά

Την πρωτοχρονιά εορτάζουμε την περιτομή Του Χριστού, την μνήμη του ενός από τους μεγαλύτερους Ιεράρχες της Ορθοδοξίας μας και τίποτα άλλο!! Φυσικά αλλάζει ο χρόνος και ευχόμαστε για το νέο έτος ότι καλύτερο. Δεν είναι όμως η πρωτοχρονιά το σημαντικότερο γεγονός της ημέρας. Είναι η Περιτομή του Χριστού και η μνήμη του Αγίου Βασιλείου, επισκόπου Καισαρείας.. Δεν έχουμε ανάγκη τα ξενόφερτα πανηγύρια, έχουμε δικά μας, ποιο όμορφα, ποιο διασκεδαστικά και ποιο ουσιαστικά. Κάθε εορτή μας, κάθε πανήγυρη έχει κάποιο νόημα, κάποια ουσία. Ας μάθουμε επιτέλους στα παιδιά μας την αλήθεια, ας μάθουμε στα παιδιά μας την παράδοση που έχουμε σαν Χώρα για να μην χάσουμε τελείως την ταυτότητά μας. Γιατί πρώτα είμαστε Έλληνες και μετά Ευρωπαίοι ή οτιδήποτε άλλο...