Ο ψυχολογικός θάνατος, φοβερότερος του σωματικού...

Τους δύσκολους και χαλεπούς καιρούς που διανύουμε σίγουρα έχουμε συναντήσει διαφόρων ειδών ανθρώπους. Ανθρώπους που μας στεναχώρησαν, ανθρώπους που μας πίκραναν, ανθρώπους που ενώ ήμασταν στην άκρη του γκρεμού μας έριξαν άλλη μία σπρωξιά να μας αποτελειώσουν, ανθρώπους που μας "σκότωσαν" ψυχολογικά... Κατά πολλούς ο ψυχολογικός θάνατος είναι πολύ σκληρότερος από τον σωματικό διότι έχει διάρκεια, πολύ μεγάλη διάρκεια, ανάλογα με την περίπτωση... Ο Λάζαρος που εορτάζουμε το Σάββατο πριν τη Κυριακή των Βαϊων πέθανε, βίωσε σωματικό θάνατο. Μετά από 4 μέρες όμως αναστήθηκε, όχι μόνος του. Τον ανέστησε ο φίλος του και Θεός του, ο Χριστός μας!! Αυτή είναι και η λύση στους δικούς μας θανάτους. Ψυχολογικό και σωματικό. Για την "ανάσταση" της ψυχολογίας μας πρέπει να έχουμε ένα φίλο δίπλα μας, έναν άνθρωπο που θα μας πάρει από το χέρι και θα μας σταθεί δίπλα μας σε κάθε δυσκολία, θα είναι συνοδοιπόρος στο Γολγοθά μας, θα "γλυκαίνει το μαρτύριό μας με την παρουσία του.. Στο σωματικό μας θάνατο αναλαμβάνει ο Χριστός μας... Ο Λάζαρος είχε Τον Ιησού από τη Ναζαρέτ φίλο και τον Χριστό μαζί του! Είχε Τον Χριστό φίλο και Θεό!! Γι αυτό κι αναστήθηκε, γι αυτό και δεν πέθανε!!

Ανθρώπινες σχέσεις και συμπαράσταση στις δυσκολίες
Δυστυχώς στις μέρες μας οι ανθρώπινες σχέσεις δεν είναι και στη καλύτερη τους φάση. Η αγάπη είναι είδος προς εξαφάνηση και την θέση της έχει πάρει το συμφέρον και η καλοπέραση, το βόλεμα και η ηδονή... Πρόσφατα είχαμε την περίπτωση του Βαγγέλη Γιακουμάκη. Πολλοί τον ξεχνάνε αυτές τις μέρες, πολλά κανάλια έπαψαν να ασχολούνται μαζί του, δεν πουλάει πλεον το θέμα... Αυτό είναι όμως; Πόσοι και πόσοι Βαγγέλιδες υπάρχουν εκεί έξω που έχουν υποστεί ψυχολογικό θάνατο; Πόσοι και πόσοι πιτσιρικάδες δεν έχουν ένα στήριγμα δίπλα τους, έναν φίλο να τους απαλάξει από τον εφιάλτη που ζούνε; Γιατί όλα αυτά τα γεγονότα; Έχει εγκαταλείψει ο Θεός τον άνθρωπο; ΠΟΤΈ!! Ο άνθρωπος εγκαταλείπει το Θεό και μένει μόνος του. Όταν ο Θεός επιτρέπει δοκιμασίες τότε είναι πάντα δίπλα στον άνθρωπο και τον στηρίζει, εφόσον ο άνθρωπος ζητήσει τη βοήθειά Του. Επομένως η στήριξή μας στις δοκιμασίες εξαρτάται από το αν συνειδητοποιούμε, ότι έχουμε ανάγκη τη βοήθεια του Θεού και με πόση εμπιστοσύνη στρεφόμαστε προς Αυτόν αναζητώντας τη παρηγοριά της Αγάπης Του. Όσο μεγαλύτερες είναι οι δυσκολίες κι όσο πιο πολύ εγκαταλειπόμαστε από τις δυνάμεις μας και την ανθρώπινη βοήθεια τόσο μεγαλύτερη είναι η δύναμη της παρηγοριάς της Θείας Χάριτος. Πως όμως ο Θεός συμπαραστέκεται στον άνθρωπο; Στέλνοντάς του κάποιον άλλον δίπλα του! Ο άνθρωπος δεν γεννήθηκε να είναι μόνος του. Ο Λάζαρος ήταν πιστός άνθρωπος, είχε τον Θεό μαζί του και γι αυτό είχε και κάποιον φίλο σαν τον Ιησού από την Ναζαρέτ, τον ίδιο τον Θεό δηλαδή.. Κάποτε ένας Ιερέας από τον Πειραιά είχε βρει έναν νεαρό Μοναχό κάτω στα Ιεροσόλυμα και τον ρώτησε να πει δύο λόγια στα παιδιά που τον συνόδευαν.. Τι θα έλεγε ένας νεαρός Μοναχός στη σημερινή νεολαία;
- Πάτερ, τι να σας πω; Δεν ξέρω να μιλάω.. Να, εγώ πάντα φρόντιζα στη ζωή μου να κάνω πνευματικές παρέες. Να μην είμαι με ανθρώπους που θα με έχουν "κολημένο" στα εγκόσμια, φρόντιζα να είμαι με ανθρώπους που θα με πάρουν από το χέρι, να με στηρίξουν, να μου δώσουν το κάτι παραπάνω.. Το όνομα του νεαρού Μοναχού; π. Δανιήλ Λακιώτης... Να κάνουμε παρέες λοιπόν που θα μας οφελούν. Πολλοί άνθρωποι βλέπουν τους άλλους σαν πορτοκάλι. Τον στίβουν, ξανά και ξανά και όταν ο δεν έχει άλλο χυμό τον πετάνε στα άχριστα.. Αυτές είναι οι ανθρώπινες σχέσεις σήμερα. Αυτές είναι και οι αιτίες του ψυχολογικού θανάτου.. Οι προβληματικές ανθρώπινες σχέσεις... Όταν ο άνθρωπος γίνεται αντικείμενο ευτελίζετε και μηδενίζεται.. Σήμερα οι πάντες μας χτυπούν στον ψυχολογικό τομέα. Οι πατέρες την εποχή εκείνη προσευχόντουσταν στον Θεό μπρούμυτα με τόνους δάκρυα. Γιατί; Γιατί προφητικός έβλεπαν τα όσα θα μας συμβούν την σημερινη επόχή... 

Ψυχολογική "ανάσταση"
Με την ευκαιρία της ανάστασης του Λαζάρου λοιπόν, ας προσπαθήσουμε να δυναμώσουμε ψυχολογικά, ώστε να ξεπεράσουμε κάθε πρόβλημα που απασχολεί αρνητικά το μυαλό μας. Τι είχε ο Λάζαρος και κατάφερε να του συμβεί ένα τόσο συγκλονιστικό θαύμα; Πρώτα απ' όλα πίστευε στον Θεό και ο Θεός δεν τον εγκατέλειψε. Του έστειλε τον Υιό Του κι Εκείνος έγινε Φίλος του! Εμείς άραγε τι είδος ανθρώπους ζητάμε από Τον Θεό να φέρει στη ζωή μας; Αναστάσιμους ή θανατηφόρους; Πως ξεχωρίζουν οι άνθρωποι αυτοί μας το δείχνει ο ίδιος ο Χριστός με το παράδειγμα της ζωής του. Ο Ιούδας γλυκάθηκε από το χρήμα και πρόδωσε τον Χριστό, αρκέστηκε σε μία στιγμιαία χαρά και δεν σκέφτηκε το τέλος του το οποίο ήταν και καταδικαστικό. Αντιθέτως ο Χριστός προτίμησε την δύσκολη οδό, ανέβηκε τον Γολγοθά και μας έδειξε πως δεν υπάρχει ανάσταση αν πρώτα δεν υπάρξει Σταύρωση... Ο άνθρωπος που θα θελήσει το καλό σου δεν θα σε "ποτίσει" με γλυκόλογα. Θα σου πει τις πικρές αλήθειες και αυτές ίσως σε στεναχωρήσουν. Αυτές όμως θα σε αφυπνίσουν και αφού στην αρχή σε σταυρώσουν στη συνέχεια θα σε αναστήσουν... Αυτοί είναι οι "αναστάσιμοι" άνθρωποι...