Αλλοπρόσαλλες συμπεριφορές των παιδιών και η αντιμετώπιση με όπλο την αγάπη (Ασώτου Υιού)

Πολλοί γονείς αν τους ρωτήσεις τώρα, "γιατί ξεκινήσατε οικογένεια και ποιες οι προϋποθέσεις" θα αιφνιδιάστουν αρχικά, και μετά θα κοιτάξουν πολύ παράξενα. Επειδή όμως, δεν θα ξέρουν τι να απαντήσουν θα αξεκινήσουν να σε υποβαθμίζουν, να σε κάνουν να νιώθεις ηλίθιος έτσι ώστε να πάρεις πίσω το ερώτημά σου, κι εκείνοι να αποφύγουν να απαντήσουν. Δυστυχώς στις μέρες μας δεν γνωρίζουμε ότι ΌΛΟΙ μας έχουμε ένα σκοπό, έχουμε ευθύνες! Όλα όμως πρέπει να αρχίζουν και να τελειώνουν με την αγάπη. Έκανα οικογένεια διότι αγαπώ τον άνθρωπο, αγαπώ την γυναίκα και γνωρίζω πως μέσα από τον γάμο και την δημιουργία της οικογένειας ολοκληρώνομαι σαν άνθρωπος. Όταν μέσα σε ένα βράδυ ο άλλος γίνεται γονέας (one night stand) τότε σίγορα αύριο - μεθαύριο θα υπάρχουν προβλήματα στο σπίτι και κυρίως στα παιδιά... Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που το κάθε σπιτικό άνοιξε με πολύ αγάπη και με τις καλύτερες προϋποθέσεις. Ακόμα και σε αυτές τις οικογένειες τα προβλήματα θα "χτυπίσουν την πόρτα". Επειδή όμως εδώ, σε αυτό το σπιτικό κυριαρχεί η αγάπη, όλα κάποια στιγμή θα ξεπεραστούν και η οικογένεια θα βγει από την δύσκολη κατάσταση αλώβητη. Τέτοια ήταν και η οικογένεια του "Ασώτου Υιού"

Αγάπη

Τι είναι όμως αγάπη και πως μπορούμε με βάση αυτή να δημιουργήσουμε μία σωστή οικογένεια; Παρακολουθόντας τον "ύμνο της αγάπης" του Απόστολου Παύλου πραγματικα σου ανήγει ο νους, ξεστραβώνεσαι που λέμε ποιο λαϊκά. Πραγματικά κάτι τέτοιο δεν έχει γραφτεί ΠΟΥΘΕΝΆ και από ΚΑΝΈΝΑΝ! Θα πρέπει κάποια στιγμή όλοι μας να τον διαβάσουμε. Άσχετα αν είμαστε πιστοί ή όχι. Ο ύμνος της Αγάπης από τον Απόστολο Παύλο μας αφορά όλους και γράφτηκε για να διαβαστεί από όλους!

Προβληματικοί γονείς.

Παλαιότερα λέγαμε πως πίσω από μία άσχημη συμπεριφορά κάποιου παιδιού, βρισκόταν μία προβληματική μάνα. Σήμερα λέμε πως την θέση της μάνας την κατέχει ο πατέρας! Σήμερα ο προβληματικός είναι ο πατέρας!! Οι παλιές εποχές δεν ήταν όλο "χάδια" παρείχαν όμως ασφάλεια! Το κάθε παιδί έπαιρνε την ασφάλεια από τον πατέρα του και έψαγνε για λίγο χάδι από την μάνα του. Είχε ανάγκη την δική της παρουσία ποιο πολύ από τη δεδομένη του πατέρα. Σήμερα τα παιδιά ζουν κάτω από εντελώς διαφορετικές συνθήκες. Η ζωή είναι όλο χάδια και χαμόγελα, δίνει συνεχώς ψευτό - παρηγοριές αλλά δεν δίνει την ουσιαστική ασφάλεια. Γι αυτό και το παιδί στη καρδιά του, ψάχνει για κάτι στιβαρό, για κάτι δυνατό, κάτι αντρικό! Διότι σήμερα λοίπουν οι πατεράδες από την ζωή τους, λείπουν οι άνδρες... Αυτό έχει το εξής αποτέλεσμα. Προσπαθούν α καλύψουν το κενό με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Ντύνονται παράξενα, αντιμιλούν, καπνίζουν, κάνουν ναρκωτικά απαιτούν αυτοκίνητο ή μηχανή και γενικός είναι πάντα ανικανοποίητα, ότι και να τους δώσεις!!! Οι γονείς δεν αντιλαμβάνονται το βάθος του προβλήματος ακι βλέπουν μόνο την επιφάνεια. Δηλαδή ότι φταίει το παιδί!! Όλα στα έδωσα,τι άλλο θέλεις;

Ο πατέρας της παραβολής του ασώτου.

Έχουμε έναν πατέρα, έναν πατέρα της ταπείνωσης και της καλοσύνης. Έναν πατέρα που μέσα του ξεχυλίζει από αγάπη! Βλέπουμε το παιδί της παραβολής να απαιτεί αυτά που δικαιούται και να φεύγει από το σπίτι! Το συμαντικότερο στοιχείο του είναι ότι δέχετε τα νέα δεδομένα του νεότερου υιού του. Τι κάνει αυτός ο πατέρας; Αμέσως μοιράζει την περιουσία και δίνει στον υιό του αυτό που του ανήκει! Δεν τον απειλεί! Δεν αντιδρά! Δεν φέρνει δικαιολογίες και επιχειρήματα! Υπακούει ταπεινά..Είναι αρκετά ασυνήθιστος αυτός ο πατέρας.. Στη πρόκληση του παιδιού του δεν απαντάει με φόβους και απειλές ή απαγορεύσεις αλλά με σιωπή και ταπείνωση... Από μέσα του βέβαια ο κόσμος του καταρέει.. Όμως ΑΓΑΠΆΕΙ! Αγαπάει και καταλαβαίνει πως αγάπη και ελευθερία είναι δύο λέξεις που πάνε μαζί. Δεν μπορεί να λέει πως αγαπάει τον υιό του και από την άλλη να μην τον αφήνει ελεύθερο να κάνει αυτό που επιθυμεί... Τότε έχουμε να κάνουμε με υποκριτή! Πονάει ο πατέρας, αλλά συγχρόνως αγαπάει το παιδί του! Ο πόνος του είναι βουβός. Ξέρεις τι πράγμα είναι να έχεις το παιδί σου πρίγκιπα και αυτός να σου επιστρέφει κουρελιάρης; Να τον έχεις παιδί και να επιστρέφει χειρότερος και από δούλος! Να τον έχεις πεντακάθαρο με όλα τα καλά του Θεού και να σου γυρίζει με το στομάχι γεμάτο από χαρούπια! Ο πατέρας όμως της παραβολής με την στάση του αυτή φαίνετε ότι οικοδομούσε στη ψυχή του παιδιού του την επιστροφή. Ο άσωτος υιός, στην αποστασία του και το χάλι του, εξακολουθεί να το αποκαλεί πατέρα... θα γυρίσω λέει και θα του πω "πάτερ ήμαρτον εις τον ουρανόν και ενώπιόν σου, ουκέτι ειμί άξιος κληθήναι υιος σου" Ο πατέρας τον νιώθει παιδί του έστω κι αν αυτός έχει προδώσει την αγάπη του! Λένε καμιά φορά οι γονείς "αν το κάνεις αυτό, να σηκωθείς να φύγεις και να μην ξαναγυρίσεις. Δεν σε θεωρώ παιδί μου!!" ΜΈΓΑ ΛΆΘΟΣ!!!! Το παιδί της παραβολής όμως γνωρίζει πως ότι και να κάνει, παραμένει υιός του πατέρα του... Δεν τον αγαπά ο πατέρας επειδή είναι καλός, αλλά επειδή είναι παιδί του....!!! Η σχέση είναι ανώτερη από την αρετή, διότι είναι δοτή και μόνιμη.. Ξέρει ο υιός πως αν επιστρέψει θα γίνει δεκτός από τον πατέρα του, για το λόγο αυτό επιστρέφει! Αυτός ο πατέρας, όπως φαίνεται στο Ευαγγέλιο είναι αυτός που δεν ξεχνούσε τον υιό του!! Γι αυτό και από μακριά το είδε. Μπορούμε να πούμε πως περίμενε κάθε μέρα! Είχε την ελπίδα της επιστροφής..!! Κι ενώ δεν ξεχνούσε το πρόσωπο του παιδιού του, ξέχασε αμέσως τις πράξεις του!! Κι ενώ δεν έσβηνε μέσα του η ελπίδα της επιστροφής του παιδιού, εξαφανίστικε αμέσως η πίκρα της απουσίας του! Γι αυτό μόλις το παιδί γύρισε συγχωρέθηκε. Δεν αντέχει να τον βλέπει σε αυτά τα χάλια. Το παιδί είναι έτοιμο να απολογηθεί μα ο πατέρας τον διακόπτει, δεν τον αφήνει να ολοκληρώσει την απολογία του! Γιατί δεν έχει σημασία... Σημασία έχει ότι γύρισε... «Φέρετε την στολή την πρώτη και ενδύσατέ τον και δώστε δακτυλίδι στο χέρι του και υποδήματα στα πόδια του και αφού φέρετε τον μόσχο τον σιτευτό, σφάξτε τον για να φάγωμεν και ευφρανθώμεν»

Οι δικές μας ευθύνες

Η παραβολή του ασώτου μας διδάχκει πως κάνουμε σφάλματα όταν τα παιδιά μας γίνονται δύσκολα. Φαίνετε πως δεν αγαπάμε τα παιδιά μας.. Δεν τ' αγαπάμε διότι θέλουμε να μας μοιάσουν και ενδιαφερόμαστε για το τι θα πει ο κόσμος και όχι το τι θα πουν τα παιδιά μας... Αυτό δεν είναι αγάπη.. Αγάπη και φυλακή δεν πάνε μαζί... Η αγάπη πάει με την ελευθερία... Αν το παιδί δεν είναι ελεύθερο να κάνει τις επιλογές του τότε θέλουμε να έχουμε κατοικίδιο, όχι τέκο. Και μην ακούσω τις δικαιολογίες "το λέμε για το καλό του" ή "του τα λέμε γιατί τον αγαπάμε" Αφήστε τα παιδιά να κάνουν λάθη, να σπάσουνε τα μούτρα τους... Δεν θα πάθουν τίποτα.. Θα ωριμάσουν και θα διδαχθούν από μόνα τους.... Από τα λάθη μαθαίνουμε, όχι από τα χάδια... Όπως και ο Άσωτος Υιός...

Αληθινοί και Υποκριτές (Τελώνου και Φαρισαίου) 

Γνωρίζουμε πολλά είδη ανθρώπων, μα ποιο συχνα συναντάμε τους Αληθινούς, μη αρεστούς ανθρώπους και τους Υποκριτές οι οποίοι είναι αρεστοί σε όλους. Ο αληθινός άνθρωπος δεν μπορεί και δεν θέλει να κρύψει καμία πτυχή του εαυτού του, ζει αληθινά, τον βλέπουμε να χαίρεται, να στεναχωριέται, να γελάει, να κλαίει, να νευριάζει, να βγαίνει εκτός εαυτού, να παραλογίζετε... Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι κακός άνθρωπος, κάθε άλλο. Είναι χαρακτηριστικά ΚΆΘΕ φυσιολογικού ανθρώπου...!!! Αυτοί οι άνθρωποι, οι αληθινοί, συνήθως δεν είναι αρεστοί και ιδιαίτερα αγαπητοί. Σε ένα κόσμο ψεύτικο δεν είναι δυνατόν να επιβιώσει ένας αληθινός άνθρωπος... Από την άλλη έχουμε τους υποκριτές. Συνήθως αυτοί οι άνθρωποι πάνε με τα "νερά" όλων για να είναι αγαπητοί, καταπίνουν τα πραγματικά τους συναισθήματα για να τους αποδέχονται όλοι, θα κάνουν καλές πράξεις και θα φροντίσουν να το μάθουν όλοι! "δημιουργούν" το όμορφο προφίλ κι έτσι πορεύονται... Θα αντιλιφθείς πως σε κάποια διαφονία ΠΆΝΤΑ θα προσπαθήσουν να έχουν τον τελευταίο λόγο για να πείσουν τον εαυτό τους πως έχουν δίκιο!

Στην Ορθόδοξη Εκκλησία

Ο αληθινός άνθρωπος δεν θα είναι αυτός που θα "φαίνετε" μέσα στον Ναό. Δεν θα είναι αυτός που θα κάνει συνεχώς "μεγάλους σταυρούς" θα έχει το βλέμμα του προσηλωμένο στο Ιερό Θυσιαστήριο. Δεν θα κοιτάει γύρο του, ποιος μπαίνει στο Ναό και ποιος όχι. Έχει επίγνωση των ατελειών του και για το λόγο αυτό βρίσκεται στο Χώρο αυτό. Ο δε υποκριτής από την ώρα που πατάει το πόδι του στον Ναό κοιτάζει συνεχώς δεξιά κι αριστερά, συνήθως βρίσκεται στις μπροστινές θέσεις για να τον βλέπουν όλοι όταν κάνει τον σταυρό και τις μετάνοιες. Από την άλλη σε μία θεολογική κουβέντα αν τύχει να υπάρχει κάποιος άλλος στη παρέα που γνωρίζει περισσότερα δεν θα του δώσει καν σημασία και θα τον "σνομπάρει" με την πρώτη ευκαιρία για να υπενθυμίσει σε όλους ποιος είναι ο "ευλαβείς" της παρέας.

ο Τελώνης και ο Φαρισαίος

Στην αυριανή παραβολή μας αναφέρεται ο Χριστός σε αυτά τα δύο ειδη ανθρώπων. Είναι ένας Τελώνης (σημερινός εφοριακός κλέφτης) κι ένας Φαρισαίος (θρησκευτικός άνθρωπος). Ο Φαρισαίος μπήκε στο Ναό να προσευχηθεί και όλα τα βλέμματα στράφηκαν πάνω του! Αυτό ήθελε!! Μετά άρχισε να απαγγέλει τον ρόλο του... Τον ρόλο του υπερήφανου υποκριτή.. Από την άλλη ο Τελώνης αμαρτωλός και κλέφτης του λαού, δεν έγινε αντιλιπτό πότε μπήκε στον Ναό. Τον υπέδειξε ο Φαρισαίος που πάντα είχε το νου του για το ποιος εισέρχεται... Εκείνος λοιπόν ο Τελώνης παρόλο κακός και αμαρτωλός ήταν αληθινός και είχε πλήρες επίγνωση για το ποιος είναι και τι αξίζει.. Γι αυτό και γονατίζει και βάζει τα κλάματα. Σιωπηλά... Ακόμη και το κλάμμα του ήταν σιωπηλό. Η ψυχή του είχε συντριβεί μα κανένας δεν πήρε χαμπάρι τίποτα...

Βλέπουμε ένα απόβρασμα (Τελώνης) κι έναν άνθρωπο του θεού (Φαρισαίος). Βλέπουμε όμως τον εσωτερικό τους κόσμο που δεν συμβιβάζεται με την εικόνα που έχουν προς τα έξω. Γι αυτό θέλει ΠΡΟΣΟΧΉ με ποιους συναναστρεφόμαστε... Να προτιμούμε ανθρώπους που τους ΑΓΑΠΆΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΆ!! Πως καταλαβαίνουμε ότι αγαπάμε πραγματικά; Όταν "ερωτευτούμε" πρώτα τα ελατώματα του άλλου και μετά τα προτερήματα... Αντιθέτως να προσπαθήσουμε να μην μας έλκουν άνθρωποι που κάνουν εντύπωση. Να ξέρετε πως το... έχουν δουλέψει πολύ και είναι έτοιμοι άνα πάσα ώρα και στιγμή να μας καταπατήσουν για να φανούν..!!

καλύτερα να είσαι το "κακό παιδί" Του Θεού, παρά το "καλό παιδί" του διαβόλου....

Ένας ασκητής στο τιμόνι της Εκκλησίας..

Σε όποια θέση, όσο ψηλά και αν μας τοποθετήσει η Εκκλησία, πρέπει πρώτα απ όλα να ξέρουμε ότι αρχηγός είναι ο Χριστός μας. Όποιος θέλει να είναι πρώτος, πρέπει να μάθει να είναι διάκονος των άλλων ανθρώπων».

Με τη φράση αυτή, λίγο μετά την εκλογή του, στις 7 Φεβρουαρίου του 2008, ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος έδινε το στίγμα του ως προκαθήμενος πια της Ελλαδικής Εκκλησίας. Ένας άνθρωπος που από τα γεννοφάσκια του το πρώτο πράγμα που διδάχθηκε από την ευλογημένη του οικογένεια ήταν η προσφορά προς τον συνάνθρωπο. Τίποτα δεν έχει σημασία στη ζωή μας αν πρώτα απ' όλα δεν δούμε τον άλλον, τον ελάχιστο αδελφό μας. Έτσι, στα 78 του έτη εξακολουθεί να έχει Τον Θείο Λόγο μέσα του και να τον φυλάει σαν κόρη οφθαλμού. Είδες τον συνάνθρωπό σου, είδες Κύριο Τον Θεό Σου https://www.youtube.com/watch?v=NHxYtv6t-EA ..

Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Β', κατά κόσμον Ιωάννης Λιάπης, είναι πραγματικά ο άνθρωπος Του Θεού, ο άνθρωπος που με πολύ προσοχή κρατάει το Ευαγγέλιο φυλαγμένο στη καρδιά του, ένας άνθρωπος που δεν αφήνει τον εαυτό του να παρασυρθεί από τα γεγονότα, είτε αυτά είναι χαρμόσυνα, είτε λυπητερά. Παραμένει σταθερός και υπομονετικός για να κάνει πράξη τον λόγο του Απόστολου Παύλου όταν αναφερόταν στον Τιμόθεο, για το πως πρέπει να είναι ο Επίσκοπος. Ο Επίσκοπος πρέπει να είναι νηφάλιος, σώφρων, κόσμιος, φιλόξενος και διδακτικός! Ο κ. Ιερώνυμος είναι τόσο απόλυτα Χριστιανός, τόσο απόλυτα Ιερέας, ώστε καμιά περίσταση και κανένα περιβάλλον δεν του φαίνεται απρόσφορο για να δώσει μαρτυρία για τον Χριστό. Μπορεί να μην δίνει μαρτυρία Χριστού από τις πλατείες και τον άμβωνα αλλά προσφέρει την ψυχή του όλη στη προσευχή. Αν ο Θεός είναι το παν, τότε η προσευχή γίνεται σανίδα σωτηρίας του. Προσευχή στη μοναξιά, σε περίεργες ώρες και όλες τις ώρες. Αυτός είναι και ο ΜΟΝΑΔΙΚΌΣ τρόπος να αντιμετωπιστεί ο σημερινός πόλεμος που μας κάνουν! Φωτισμένος με την προσευχή και την αγάπη, ωθείται από χριστιανική κλήση να ευαγγελίζει, γίνεται τολμηρός και ισχυρός από την φωτιά του Αγίου Πνεύματος, δίχως να χάνει τη σωφροσύνη για χάρη του εντυπωσιασμού... Δυστυχώς ο αθεολόγητος λαός μας θέλει φασαρία και πανικό, θέλει το φαίνεσθε ξεχνώντας την ουσία.

Όσα χρόνια και να περάσουν ο Ιερώνυμος θα είναι ο παπάς που σε όλη του την θητεία "κοιμόταν όρθιος". Αυτή είναι η άποψη του ελληνικού λαού. Από Χριστοδούλου εποχή και μετά ο Αρχιεπίσκοπος θα πρέπει ΟΠΟΣΔΉΠΟΤΕ να κάνει "προφητείες" και λαοσυνάξεις για να είναι αποδεχτός από τον λαό. Δεν μας ενδιαφέρει αν προσεύχεται ή αν ταΐζει κόσμο, ή αν φροντίζει τους μετανάστες και τα παιδιά που προέρχονται από φτωχές οικογένειες.. Το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να κάνει φιγούρα. Τέλος στην ξεχωριστή προσωπικότητα. Από Χριστοδούλου εποχή όλοι οι προκαθήμενοι της Εκκλησίας της Ελλάδος ΠΡΈΠΕΙ να είναι σαν τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο.. Και αν δεν είναι; Αλίμονό τους https://www.youtube.com/watch?v=ID1-97IS9Oc . Παρόλο αυτά ο Μακαριώτατος παραμένει πράος και ταπεινός. "ο κόσμος κουράστηκε, πρέπει να σταθούμε δίπλα του"

Η προσφορά του στην Του Χριστού Αγία Εκκλησία

Είναι όμως αληθείς οι κατηγορίες του λαού προς τον Αρχιεπίσκοπο; Όντως ο Μακαριώτατος "κοιμάται όρθιος;" Τι έχει κάνει μέχρι σήμερα; Αν ρωτήσει κάποιος οποιοδήποτε Χριστιανό Ορθόδοξο θα ακούσει τα ίδια λόγια. "Γιατί δεν μιλάει; Κοιμάται όρθιος; Τι έχει κάνει για την Ελλάδα και τον λαό; Υποφέρουμε κι αυτός δεν νοιάζεται καθόλου; Το 1981, έπειτα από την παραίτηση του Μητροπολίτη Νικόδημου, εξελέγη παμψηφεί Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας. Η εις επίσκοπον χειροτονία του πραγματοποιήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 1981 στον Καθεδρικό Ναό Αθηνών, προεξάρχοντος του Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ. Ως Μητροπολίτης συμμετείχε στις Συνοδικές Επιτροπές Εκκλησιαστικής Εκπαιδεύσεως, Εκκλησιαστικής Περιουσίας, Σχέσεων Εκκλησίας-Πολιτείας, Υποτροφιών και εργάστηκε ως Αντιπρόεδρος του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος. Υπήρξε μέλος μεικτών επιτροπών Πολιτείας και Εκκλησίας για την μελέτη θεμάτων για την μοναστηριακή περιουσία (1986-1998) και την εκκλησιαστική εκπαίδευση (1986-1998) και Πρόεδρος της επιτροπής Διαλόγου Κοινωνίας-Εκκλησίας (2005-2007).

Κατά τη διάρκεια της διακονίας του στη Μητρόπολη Λιβαδειάς αναπαλαιώθηκαν και επανδρώθηκαν έξι ανδρώες Ιερές Μονές και δεκαεπτά γυναικείες. Ανάμεσα στις Μονές αυτές συγκαταλέγονται οι ιστορικές Μονές του Οσίου Λουκά, Σαγματά, Οσίου Σεραφείμ, Μακαριωτίσσης, Ευαγγελιστρίας και Ιερουσαλήμ.

Στο κοινωνικό του έργο ξεχωρίζουν η δημιουργία οικοτροφείων, ορφανοτροφείου με μορφή ανάδοχης οικογένειας (Θήβα), Στεγών Ηλικιωμένων (Θήβα, Λιβαδειά), Κέντρου Επανένταξης Ψυχικώς Πασχόντων (Λιβαδειά), Εκπαιδευτηρίου Δημιουργικής Απασχόλησης Παίδων με Ειδικές Ανάγκες σε συνεργασία με άλλους φορείς του Νομού (Λιβαδειά), του Κέντρου Πρόληψης για τα ναρκωτικά (Λιβαδειά), Συσσιτίων Απόρων συμπεριλαμβανομένων και οικονομικών μεταναστών (Θήβα), Συμβουλευτικών Σταθμών (Θήβα), Κέντρου Ιστορικών και Αρχαιολογικών Ερευνών (Ζάλτσα - Ιερά Μονή Λυκούρεση).

Στην Μητρόπολή Λιβαδειάς φρόντισε για τη δημιουργία και λειτουργία ενοριακών πνευματικών κέντρων και κέντρων νεότητας στις περισσότερες ενορίες, καθώς και προτύπων κατασκηνωτικών εγκαταστάσεων στον Παρνασσό. Με πρωτοβουλία του ιδρύθηκε και λειτουργεί το Κέντρο Ερευνών της Ιστορίας και του Πολιτισμού της Βοιωτίας, το οποίο συνεργάζεται με τα Πανεπιστήμια Durham και Cambridge. Πρωτοστάτησε για την δημιουργία του Κέντρου Ευαισθητοποιήσεως Πληθυσμού σε θέματα περιβάλλοντος και οικονομικών μεταναστών, το οποίο λειτουργεί στα Οινόφυτα.

Για την συμβολή του στο φιλανθρωπικό έργο της Μητροπόλεως Λιβαδειάς, που σχετίζεται με την υγεία, τιμήθηκε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Κραϊόβας στη Ρουμανία με την απονομή του τίτλου του επιτίμου Διδάκτορα. Επίσης είναι Πρόεδρος της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας (ΕΛΙΚΑΡ).

Ως Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος δημιουργεί Πολιτιστικό Κέντρο της Αρχιεπισκοπής Αθηνών στην περιοχή του Ρουφ. Δημιουργεί την Φιλανθρωπική εταιρεία «Αποστολή», τον Μάιο του 2011 κατοχυρώθηκε για πρώτη φορά θεσμικά ο διάλογος της Εκκλησίας με την Πολιτεία. Επίσημη αναγνώριση από το κράτος όλων των αδειών που έχουν εκδοθεί από την υπηρεσία ναοδομίας της Εκκλησίας της Ελλάδος από το 1988 μέχρι σήμερα. Δημιουργεί Κέντρο Γεροντολογίας στο Δήλεσι Βοιωτίας. Πετυχαίνει την ένταξη των κληρικών στο ενιαίο μισθολόγιο δημοσίων υπαλλήλων. Τον Ιούλιο του 2010 ο Αρχιεπίσκοπος εγκαινίασε το Καρέλλειο Ίδρυμα στο Χαλάνδρι. Υπό κατασκευή βρίσκεται από την Αρχιεπισκοπή Αθηνών το Κέντρο Ημέρας και Εκπαίδευσης αυτιστικών παιδιών στην περιοχή της Κυψέλης. Κατασκευή του Συνοδικού Πολιτιστικού Κέντρου στο Συνοδικό Μέγαρο. Μετά από ενέργειες του Αρχιεπισκόπου εξασφαλίστηκε η χρηματοδότηση της επισκευής και ολοκλήρωσης των απαραίτητων εργασιών (συντήρηση αγιογραφιών, εικόνων κ.ά.) του Καθεδρικού Ναού των Αθηνών.

Το έργο για το κτήριο – σύμβολο της Εκκλησίας αναμένεται πια, αφού έχουν εξασφαλιστεί τα απαραίτητα κονδύλια, να ολοκληρωθεί το 2016. Μάλιστα, κάποιοι αναφέρουν πως φέτος θα κάνουμε στη Μητρόπολη Αθηνών Ανάσταση... Η Αρχιεπισκοπή δημιουργεί ίδρυμα Ποιμαντικής Επιμόρφωσης. Σύσταση και λειτουργία του προγράμματος «Η Εκκλησία στους δρόμους». Βιβλιοθήκη Αρχιεπισκοπής Αθηνών όπου εγκαινιάστηκε από τον Αρχιεπίσκοπο τον Σεπτέμβριο του 2011. Τον Ιούνιο του 2012 ο Αρχιεπίσκοπος εγκαινίασε τις νέες, ιδιόκτητες πια, κατασκηνώσεις της Αρχιεπισκοπής. Δημιουργεί σχολή Βυζαντινής Μουσικής της Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Ανοίγει παιδικός σταθμό στο Δήλεσι Βοιωτίας. Κάνει δωρεά 160 στρεμμάτων στον Βαρνάβα Αττικής. Σε αυτό το πλαίσιο παραχωρήθηκαν από ιδιώτες στην Αρχιεπισκοπή 160 στρέμματα γης στον Βαρνάβα Αττικής.

Ο Αρχιεπίσκοπος έχει ανακοινώσει τη δημιουργία σειράς φιλανθρωπικών ιδρυμάτων, που περιλαμβάνουν κέντρα αποκατάστασης ατόμων με ειδικές ανάγκες, αποθεραπείας από ναρκωτικές ουσίες και αντιμετώπισης βαρέων νοσημάτων. Με πρωτοβουλία του Αρχιεπισκόπου η Αρχιεπισκοπή Αθηνών απέκτησε τον δικό της ξεχωριστό χώρο στο διαδίκτυο όπου οι πολίτες μπορούν να εξυπηρετούνται και ηλεκτρονικά (έκδοση αδειών γάμου, διαζευκτηρίων κ.λπ.), οι ιερείς να ενημερώνονται (εγκύκλια σημειώματα, ηλεκτρονική επικοινωνία της διοίκησης με την ενορία κ.λπ.).

Στον ιστότοπο υπάρχει αναλυτικός χάρτης των ενοριών της Αρχιεπισκοπής με πλήρη στοιχεία (ονόματα ιερέων, διεύθυνση, τηλέφωνα, απεικόνιση στο χάρτη κ.λπ.) και των υπηρεσιών της Αρχιεπισκοπής.

Όχι και άσχημα για κάποιον που έχει "αράξει" στον Αρχιεπισκοπικό θρόνο και "δεν ενδιαφέρετε" για ότι γίνεται στη Χώρα μας

Φωνή βοώντος εν τη ερήμω...

«…Ιδού εγώ ανάμεσά σας, στην εποχή των μεγαλόστομων διακηρύξεων, του πληθωρισμού της κενολογίας και της ξύλινης γλώσσας, απρόθυμος να διατυπώσω υψιπετείς διακηρύξεις.

Δεν έχω να καταθέσω προγραμματικές δηλώσεις. Άλλωστε αυτές είναι ήδη διατυπωμένες άπαξ και με περισσή σαφήνεια επί του Σταυρού».

Μία φράση από τον ενθρονιστήριο λόγο του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου που συμπυκνώνει ολόκληρη τη φιλοσοφία του. Όχι γιατί έτσι επέλεξε εκείνος, αλλά έτσι ΠΡΟΣΤΆΖΕΙ το Ευαγγέλιο!!! Άλλωστε το είχε πει και θα πρέπει να το επαναλαμβάνουμε συνεχώς.. Χορτάσαμε από λόγια, ήρθε η ώρα να αποκτήσουμε Λόγο.. https://www.youtube.com/watch?v=upkO2AwMa8s . Λόγος είναι ο Χριστός, ο Λόγος Του Θεού. Πολλοί εκκλησιαστικοί και μη βγαίνουν και θεολογούν σε διάφορα site και στο διαδίκτυο, αλλά όταν κλείνουν οι πόρτες του δωματίου τους επιστρέφουν στη τραγικότητα της ζωής τους, στην πραγματικότητα και την υποταγή των σωματικών παθών τους. Μετά, έχουν τον θράσος να δακτυλοδείχνουν τον Ιερώνυμο ως μοναδικό υπαίτιο της κατάστασης που επικρατεί στη Χώρα μας για να καλύψουν τη δική τους τραγικότητα. Πως το λέει το Ευαγγέλιο; Οι άδειοι τενεκέδες κάνουν ποιο πολύ θόρυβο... Στο πρόσωπο του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου ο νηφάλιος και νοήμων πιστός βλέπει ένα εκκλησιαστικό πρότυπο βγαλμένο από άλλες εποχές. Τότε που οι Επίσκοποι (Μέγας Βασίλειος, Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, Άγιος Νεκτάριος) ήταν στη κυριολεξία ξυπόλυτοι, με μηδαμινή περιουσία, χωρίς βίλες και όμορφα σπίτια... Δύο - τρεις το πολύ Αρχιερατικές στολές και αυτές προς Δόξα Θεού, ενώ το εγκόλπιο πλαστικό, (σχεδόν καθόλου γυαλισμένο (όπως άλλωστε θα έπρεπε) ίσα που διακρίνεται. Σε αντίθεση με τον Μακαριστό Χριστόδουλο, επέλεξε να μείνει στο διαμέρισμα που είναι πάνω από το γραφείο του στην Αρχιεπισκοπή, αφήνοντας στην ουσία κλειστή την αρχιεπισκοπική έπαυλη στο Ψυχικό που είχε αναπαλαιωθεί, στέλνοντας ένα μήνυμα σεμνότητας προς όλους. Αυτέ και μόνο οι επιλογές στη ζωή του Αρχιεπισκόπου ΦΩΝΆΖΟΥΝ και διδάσκουν περισσότερο από κάθε θεολογική ομιλία αλλά όπως είπαμε "Φωνή βοώντος εν τη ερήμω..." Βέβαια, όταν διαπιστώσει πως το κύρος της Εκκλησίας της Ελλάδος υπονομεύεται, εκεί δεν θα υπολογίσει τίποτα και κανέναν. Όχι, δεν θα κάνει φιγούρα με μακροσκελέστατες επιστολές που θα αναρτηθούν στο διαδίκτυο, οι Αδελφοί και Συλλειτουργοί του όμως που δολίως κινούνται προς την Εκκλησία μας θα αντικρίσουν έναν άλλον Ιερώνυμο, όπως και έγινε προσφάτως.. Με την Εκκλησία μας δεν παίζουμε διότι ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΝΉΚΕΙ! Ανήκει στον λαό!

Ο Όσιος Ιερώνυμος ως πρότυπο του Αρχιεπισκόπου

Εν κόσμο γαρ οσιος πεπολιτευται, και μυστης της σοφίας ωφθη ενθεος》, γράφει ο υμνωδος για τον Άγιο Ιερώνυμο, και αυτού τα βήματα ακολουθεί και ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος της Χώρας μας. Ως ομώνυμος Πρωθιεραρχης του έχοντας βιώσει ο ίδιος πρώτα το μήνυμα που μεταφέρει ο υμνωδός είναι σε θέση να μας μιλήσει πειστικά για τον Θεό. Κατά μία έννοια, απλώς μοιράζετε τις αλήθειες που έχει μελετήσει και αφουγκραζεστε μέσα στη δική του καρδιά. Είναι ένας άνθρωπος του οποίου η καρδιά είχε σπάσει για να μοιρασθεί στους άλλους ανθρώπους και ιδικά στους αδύναμους και αμαρτωλούς. Παρατηρώντας την ζωή του και την μέχρι τώρα διακονία του είναι το Ευαγγέλιο που κάποιος δεν διάβασε ποτέ! Όλος ο Λόγος Του Θεού είναι πάνω του αποτυπωμένος!!! Για εμάς του παθόντες νέους είναι ένα πραγματικό πρότυπο. Μόνο αν του μοιάσουμε ίσως η κρίση αυτή λάβει ένα τέλος. Διότι ναι μεν ο εχθρός είναι ισχυρός, αλλά δεν κάνουμε και τίποτα να τον πολεμήσουμε...

Πολλές Δόξες και αμέτρητες ευχαριστίες Στον Θεό που ποτέ δεν έπαψε να μας στέλνει ανθρώπους Του. Έτη πολλά κι ευλογημενα να έχετε Μακαριωτατε, ο Θεός να σας δίνει δύναμη, υπομονή και επιμονή και όπως τον δοξάζεται επί Γης, να σας δοξάσει κι εκείνος στην Αιώνια Βασιλεία Του, αμήν.

https://www.youtube.com/watch?v=w979ZoKIAVI